Yüksek performanslı yağlayıcılara ulaşmak için günümüzde halen kapsamlı araştırmalara devam edilmektedir. Çünkü günümüz teknolojisindeki mevcut yağlayıcıların sahip oldukları özellikler hala mükemmel değildir. Yağlayıcı katkı maddeleri, performansı artırmanın etkili bir yoludur. Günümüzdeki gelişmiş yağlayıcılar genellikle, baz yağı ve katkı maddelerinden oluşmaktadır. Yağlayıcı maddenin ana bileşeni olan baz yağ, birincil özelliklerini belirlemektedir. Katkı maddeleri yağ formülasyonun daha azını oluştururken, yeni özelliklerin verilmesinde veya baz yağdaki dezavantajların telafisinde ve en aza indirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Özel uygulamalarda rol alabilecek ve istenilen özelliklere sahip yüzeylerin birbiri üzerinde kolay kayma hareketi sağlamak için sürtünme motife ediciler, aşınma önleyiciler, korozyon önleyicileri, viskozite indeks geliştiriciler, yüksek basınç katkı maddeleri, antioksidanlar ve köpük giderici katkı maddeleri başta olmak üzere birçok katkı madde ajanları geliştirilmiş ve geliştirilemeye de devam edilmektedir. Mevcut enerji krizinin neden olduğu güçlüklerden dolayı, daha iyi sürtünme azaltıcı ve aşınmaya karşı dayanıklılık özelliklerine sahip yüksek performanslı yağlayıcı katkı maddelerine olan talep de artmaktadır.
Sürtünme katsayısı, yağlayıcının viskozitesi, sisteme uygulanan yük ve yüzeylerin kayma hızları arasındaki ilişki, makinalarda veya sistemlerde yaygın kullanılan destek elemanı grubundaki yataklar için grafiksel olarak gösterilmekte ve “Stribeck Eğrisi” olarak bilinmektedir.
Bu grafikte genellikle düşey eksende sürtünme katsayısı olup yatay eksende sadece hız veya hn/P boyutsuz ifade de olabilmektedir. Boyutsuz ifade de h yağlayıcı akışkanın dinamik viskozitesini, n kayma hızını ve P ise birim yatak yüzeyine düşen yükü temsil etmektedir. hn/P değeri minimum bir değere düşünceye kadar azaltıldığında, sürtünme katsayısı da düşmektedir. Genel bir yatak için bu minimum değer yaklaşık 0,001 – 0,002 olup ideal hidrodinamik yağlama şartı olarak kabul edilebilmektedir. Bu nokta geçiş noktası olup, hareketli yüzeylerde metal teması başladığından sürtünme katsayısı artmaktadır. Temasın artması ile sürtünme katsayısındaki artış devam etmektedir. Bu bölge karışık yağlama bölgesi olarak adlandırılmakta ve bu bölge için tipik sürtünme katsayısı değeri 0,02-0,10 arasındadır. Sonunda film çok ince olduğunda, sürtünme katsayısı, yağlayıcının viskozitesi, hız ve yükten bağımsız hale gelir ve 0,25 gibi değerine erişebilir. Bu bölge ise sınır yağlama şartları olarak adlandırılmaktadır.
Aşağıdaki şekilde ise genel olarak bir yatak için sürtünme katsayısının (Stribeck Eğrisi), yağ film kalınlığının ve aşınma miktarının hn/P ile değişimi birlikte gösterilmektedir. Şekilde ayrıca yağ katkı maddelerinin Stribeck Eğrisi ile ilişkisi de verilmektedir.
